Broeierige nachten

Vertaling; Marloes Jacobs

Januari is ongelooflijk warm dit jaar. Het lijkt haast onmogelijk midden in de winter. Maar de kamer blijft warm tot de nacht valt.  Als ze op bed ligt, voelt ze nog steeds de warmte van de zon. Hij lijkt in de lakens gevangen te zitten.

De warmte van de lakens kust haar naakte huid. Het is een fijn gevoel. Een beetje zoals zonnebaden in een diep donkere kamer. Via het open raam komt alleen een beetje maanlicht binnen. Het maakt een schaduw op haar blote lijf.

Warm en moe en naakt, ligt ze met haar buik op de lakens.  Ze ademt langzaam en wacht tot haar ogen zich sluiten.

Nu ze geleidelijk het bewustzijn verliest, vergeet ze al haar zorgen, gedachtes en de mooie momenten van de dag.  De duizenden, woorden, herinneringen,  de verwachtingen en de hoop.  Ze verdwijnen geleidelijk en laten ruimte voor de nacht.

Ze verwelkomt de duisternis. het einde van de dag. 

Een zachte frisse bries dringt binnen door het open raam en vliegt door de kamer. Ook jij bent welkom, kleine, rebelse luchtstoot. Het is hier zo warm, het voelt als zomer. Het is fijn om op deze manier gestreeld te worden. Zo ontzettend fijn.

Ze beweegt een beetje, bijna volledig in slaap. Haar armen open, alsof ze haar bed omhelst. Ze is vast een romanticus. Maar ze is ook een ijverige vrouw van vlees en bloed. Moe van de dag. 

De warmte is lekker, hij voelt goed. Vooral nu er een koele luchtstroom ronddanst. Kom naar me toe, hitte. Ik weet dat je jezelf daar nog steeds verstopt. Kom naar me toe.

Er is een indringer in de kamer. Is het een droom? Het voelt echt. Anders. Alsof de lucht iets nieuws is geworden. Het voelt aan als handen. Het is niet eens koud meer.

Hij begint in haar haren. Zijn vingers in door haar blonde krullen. Ze voelen de zachte huid eronder. Vingertoppen raken haar licht aan en trekken zich weer terug. 

Zacht en teder zijn de vingers in haar nek. Zijn handen glijden om haar hals, Draaien rond, knijpen. 

Dan alleen vingertoppen. Ze glijden naar haar schouders, via haar ruggengraat, helemaal naar beneden. Zijn handen vliegen van rechts naar links en terug, in een oneindige kruising over haar rug. 

De aanraking is nu steviger. Handen volgen haar lichaam, vangen haar taille. Knuffelen en grijpen haar heupen. Daar blijven ze een hele tijd. Houden haar vast, grijpen haar. 

Tot ze weer dwalen over haar onderrug. Haar billen rond, stevig, zacht en lieflijk. Zijn vingers knijpen in het vlees , warmen de huid op. Heter bij iedere aanraking, meer opgewonden bij elk huidcontact.

De handen glijden wat verder naar beneden. Rennen om haar figuur heen, tot ze  de bodem van haar mysterieuze, zachte, hartvormige schatkist bereiken.

En dan. Helemaal aan het einde, wordt ze wakker. Een zacht zweetlaagje heeft haar huid bedekt. Alsof ze in de zomer aan het zonnebaden is.

Ze draait ze zich om, haar ogen wijd open. De lucht trilt, ze is op zoek naar de indringer.

Niemand. Het was een droom. Godzijdank geen nachtmerrie.

Ze draait zich weer op haar buik. Haar wang op het kussen, haar naakte borsten tegen de lakens.

De lakens zijn nog warm, in de broeierige nacht.

Ga nu maar weer slapen.

Wie weet, komt de droom weer terug.